روایت خانم مهندس یوسفی از شیرینی‌های طلبگی

همه چیز درباره حوزه علمیه و اخبار مدارس علمیه

روایت خانم مهندس یوسفی از شیرینی‌های طلبگی


زهرا یوسفی- «سر کلاس که رفتیم نامم در لیست نبود! پرس وجو کردم... گفتند حتما قبول نشده اید که اسمتان نیست. با ناراحتی راه افتادم سمت حرم... از بس حالم بد بود مسیر منتهی به حرم را برعکس طی کردم! بین راه متوجه شدم و با تاکسی به حرم برگشتم... به آقا گفتم من همه تلاشم را کردم اما خودتان نخواستید من بیایم. بعد برای کنجکاوی از علت قبول نشدن هم که شده، یک سر رفتم مرکز مدیریت حوزه علمیه؛ با حرم فاصله ای نداشت. بررسی کردند گفتند اسم شما جزو پذیرفته شدگان بوده اما از قلم افتاده است. اشک در چشمانم حلقه زد، باورم نمی شد! دوباره برگشتم حرم، احساس شرمندگی داشتم از حرف های چند لحظه پیش خودم...»
معمولا مرسوم است دخترها و پسرهای جوان بعد از پایان تحصیلات دبیرستان، خود را برای کنکور و ادامه تحصیل در دانشگاه آماده می کنند. در این میان کمتر کسی از آن ها هست که بداند حوزه علمیه نیز راه دیگری برای ادامه تحصیل است که می تواند به موازات دانشگاه یا به جای آن دنبال شود. این روزها در حالی شاهد فراخوان ثبت نام حوزه علمیه خراسان هستیم که می توان گفت بسیاری از دخترها و پسرهای جوان اطلاع دقیقی از وضعیت آموزشی، فرهنگی، تربیتی، چشم انداز و آن چه در حوزه علمیه می گذرد، ندارند. از همین رو بسیاری از جوانان پس از ورود به دانشگاه یا فراغت از تحصیل، تازه به حوزه روی می آورند. این مسئله به عوامل متعددی برمی گردد که به همین بهانه چند ساعتی را میهمان طلاب مدرسه علمیه خواهران حضرت خدیجه(س)مشهد بودیم و چند نفر از طلاب این مدرسه علمیه ضمن توضیح فضا و ویژگی های حوزه، به این عوامل اشاره می کنند. آن چه در ابتدای گزارش خواندید، بخشی از خاطره ورود مریم به عنوان وکیل پایه یک دادگستری به حوزه علمیه بود.
 احساس می کردم وکالت، کاری نیست که باید انجام دهم
وی که 32 سال و کارشناسی ارشد حقوق خصوصی از دانشگاه آزاد مشهد دارد و به تازگی وارد حوزه علمیه مشهد شده است، درباره این که چرا با داشتن معدل الف و امکان حضور بدون آزمون در مقطع دکتری، در دانشگاه ادامه تحصیل نداده است، می گوید: « با خودم فکر کردم و دیدم بعد از 5 سال درس خواندن نهایتا استاد یا رئیس دانشگاه می شوم و این نتیجه ای نبود که من از درس خواندن دنبال می کردم؛ حس و نیاز درونی مرا اقناع نمی کرد. احساس می کردم وکالت، کاری نیست که باید انجام دهم».
طلبه ها را افرادی خشک و بی نشاط تصور می‌کردم اما...
مریم که نه تنها در دوران تحصیل بلکه در کارآموزی وکالت نیز جزو دانشجویان برتر بوده با اشاره به جریان ازدواج با همسرش که او نیز وکیل است، درباره چگونگی آشنایی اش با حوزه علمیه می گوید: «با این که تصمیم خود را برای عدم ادامه تحصیل در دانشگاه گرفته بودم اما نمی دانستم که دقیقا چه می خواهم بکنم و در کجا می توانم به هدفم برسم. دو، سه سالی درگیر تولد فرزندم بودم و در همین حال نیز با همسر برادرم که از طلاب فعال بود، آشنا شدم. او در عین حال که فعالیت و روابط اجتماعی بالایی داشت از نظر دینی و اخلاقی نیز به اصول پایبند بود. از این جامع بودنش خوشم آمد و همین شد که تصمیم گرفتم درباره حوزه علمیه از او تحقیق کنم». وی می گوید: « طلبه ها را در جلسات مذهبی افرادی خشک و جدی دیده بودم که حتی در محیط های زنانه هم نشاط و شادابی ندارند. همچنین تصور می کردم اغلب حوزویان خصوصا بانوان بار علمی لازم را ندارند. احساس می کردم فرد حوزوی، خودش هست و خدایش؛ نه آن ها به جامعه کاری دارند و نه در جامعه از جایگاهی که باید برخوردارند، اماپس از توضیحات همسر برادرم نسبت به حوزه علمیه شناخت واقعی تری پیدا کردم و مشتاق شدم به هر شکلی هست با حوزه علمیه مرتبط شوم از این رو با وجود داشتن پیشنهاد تدریس از دانشگاه های شهرستان، به انگیزه تدریس راهی حوزه شدم و سوابقم را ارائه دادم اما گفتند برای مشهد استاد نیاز نداریم البته خودم احساس کردم اعتماد ندارند. ناامید نشدم. رفتم محیط چند مدرسه علمیه را دیدم تا رسیدم به مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) و با دیدن حال و هوای طلبه ها و نحوه برخوردها که طوری بود که گویی سال هاست مرا می شناسند و از طرفی با توجه به علاقه وافرم به درس خواندن و کار پژوهشی، به جای تدریس، هوای طلبگی به سرم افتاد».
به جای کارشناسی ارشد، باید از دیپلم وارد حوزه می شدم
این دانش آموخته برتر دانشگاه با رد این دیدگاه که اغلب افرادی که سطح علمی خوبی ندارند وارد حوزه می شوند و دانش آموزان زرنگ و درس خوان به دانشگاه می روند، تأکید می کند: «اگر دوباره برگردم به جای کارشناسی ارشد، از دیپلم وارد حوزه علمیه می شوم». او همچنین در پاسخ به این پرسش که درس خواندن با وجود همسر و فرزند و رسیدگی به خانواده سخت نیست؟ مصمم می گوید: «با وجود سختی ها دوست دارم و امیدوارم بتوانم ادامه دهم»
الهه، 30 ساله، مهندس شیمی از دیگر ورودی های دانشگاهی حوزه علمیه است که سال 84 به دانشگاه و سال 90 به حوزه وارد شده و اکنون در پایه چهارم درس می خواند. وی تلاش برای جبران ضعف پایه های اعتقادی جامعه و پاسخ به شبهات را مهم ترین هدف خود از ورود به حوزه علمیه عنوان و اظهار می کند: «رشته تحصیلی ام را دوست داشتم اما دیدم نهایتا شرایط کاری مناسبی برای خانم ها ندارد. از طرفی دوست داشتم برای جامعه مفید باشم و از کمرنگ شدن مسائل دینی در جامعه خصوصا در بخش اعتقادات، رنج می بردم. تا مدت ها بعد از ورود به حوزه هم تردید داشتم که چرا ارشد نخواندم؟ اما بعد فهمیدم اگر دانشگاه را ادامه می دادم به چیزی که می خواستم نمی رسیدم». وی ادامه می دهد: «توسط اقوام و در حد شرکت در مراسم ها با حوزه علمیه آشنا بودم و احساس کردم می توانم در حوزه به هدفم برسم.» الهه که از طلاب ممتاز حوزه علمیه به شمار می رود، می افزاید: «روز اول حس معنوی خاصی داشتم، احساس می کردم وارد مرحله جدیدی از زندگی شده ام. معنویت حاکم بر فضا، برخورد محترمانه و با روی باز مسئولان و خصوصا رابطه صمیمانه میان استاد و شاگرد، درس خواندن در حوزه را نسبت به جاهای دیگر راحت تر می کند».
دوست داشتم مفاهیم و ارزش ها را در قالب زبان های خارجی منتقل کنم
زهرا، 32 ساله، کارشناس ارشد زبان فرانسه و طلبه پایه دوم نیز که حوزه علمیه را برای یادگرفتن، خوب بودن و خوب زندگی کردن انتخاب کرده است، حوزه و دانشگاه را مکمل هم  می داند و می گوید: «زمانی که در دانشگاه درس می خواندم همواره این دغدغه برایم مطرح بود که مفاهیم و ارزش های خود را در قالب زبانی که می آموزم به دنیا معرفی کنم از سوی دیگر قبل از ورود به حوزه، حوزویان حس خوبی به من می دادند و احساس می کردم حوزه، جامعه آرمانی من است». وی درباره نحوه ورودش ادامه می دهد: «روز مصاحبه، مدیر و یکی از معاونان مدرسه حضور داشتند اول خواستند قرآن بخوانم، وقتی خواندم خیلی تشویقم کردند و گفتند راحت باش هر چه می خواهی بپرس. بعد هم درباره افق آینده ما در حوزه توضیح دادند. خدا را شکر قبول شدم»  این کارشناس ارشد زبان فرانسه، برخوردهای محترمانه و ارتباط صمیمانه استاد و شاگرد را از شاخصه های بارز محیط حوزه علمیه عنوان و تصریح می کند: «امتیاز حوزه در نوع دروس آن است که به درد زندگی می خورد و کاربردی تر است؛ فقط درس دادن نیست بلکه افراد را به سمت کارهایی سوق می دهد که استعدادهای خود را بارورتر کنند».
برای ورود به حوزه علمیه احساس مسئولیت می کردم
سمیه، 25 ساله، کارشناس هوشبری و ورودی94 حوزه علمیه است او نیز در گفت و گو با «خراسان رضوی» می گوید: «همه افرادی که پس از دانشگاه وارد حوزه می شوند بدون استثنا دلیل دیگری جز مدرک دارند...من برای ورود به حوزه احساس مسئولیت می کردم.»
این کارشناس هوشبری که همزمان با تحصیل در حوزه، در یکی از بیمارستان های مشهد نیز مشغول به کار است، می افزاید: «اسفندماه 93 بود که فراخوان ثبت نام حوزه علمیه را در مشهد دیدم و ثبت نام کردم. بعد از مدتی از حوزه تماس گرفتند که باید مصاحبه کنید. نگران شدم فکر کردم حتما مشکلی داشته ام که به مصاحبه کشیده! (نمی دانستم کسانی که با مدرک دانشگاهی وارد می شوند آزمون کتبی ندارند). روز مصاحبه اولین بار بود که وارد حوزه می شدم، معنویتی توأم با آرامش داشت و سربندهایی مزین به نام ائمه(ع) روی شاخه های گل رز باغچه بود که جلب توجه می کرد».
طلبه اصلا خشک و اخمو نیست
سمیه با بیان این که به رغم تصور موجود، طلبه واقعی اصلا خشک و اخمو نیست بلکه با نشاط و سرحال است، تاکید می کند: «همه رشته ها در جامعه مورد نیاز است اما امروز نیاز به حوزه و علوم دینی محسوس تر شده است».
دنبال درک بهتر از زندگی  و بهتر زندگی کردن بودم
سیده فاطمه نیز که 30 سال و فوق دیپلم آی تی دارد، با این که کلاسش شروع شده از استاد اجازه می خواهد تا چند لحظه ای را در گفت و گوی ما شرکت کند. او که از سال 90 وارد حوزه شده و اکنون پایه چهارم حوزه را می گذارند، معتقد است از وقتی به حوزه آمده، صبورتر، با نشاط تر و افق دیدش وسیع تر شده است. وی که رسالت همسری و مادری را نیز در کنار رسالت طلبگی بر دوش دارد، درباره چرایی ورود به حوزه علمیه می گوید: «دنبال درک بهتر از زندگی  و بهتر زندگی کردن بودم.» وی درباره سیستم آموزشی حوزه علمیه چنین نظر می دهد: «حوزه علمیه از نظر آموزشی شبیه دانشگاه است اما امتیازی که نسبت به آن دارد، سیستم مباحثه است که در فهم دروس و رشد طلاب بسیار مؤثر است. از دیگر امتیازات سیستم آموزشی حوزه این است که مطالب عمیق و پایه ای آموزش داده می شود و اگر خود فرد اهل تلاش باشد، خوب یاد می گیرد. درس خواندن در حوزه در عین سخت تر بودن دروس، راحت تر است و خیلی بیشتر در زندگی کاربرد دارد».
حوزه برای معرفت و علم آموزی/ دانشگاه، برای تقویت ارتباطات انسانی و شناخت مسائل جامعه
در پایان با سکینه نیک، از استادان موفق حوزه علمیه خواهران خراسان که دارای مدرک کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق از دانشگاه فردوسی و بیش از چهار دهه سابقه حضور در حوزه علمیه و عرصه های تبلیغ و تدریس است، همراه می شویم؛ وی که در آستانه 60 سالگی از مسیر طی شده خود در حوزه و دانشگاه اظهار رضایت کامل دارد، در خصوص جایگاه حوزه و دانشگاه برای ادامه تحصیل جوانان می گوید: «این بستگی به هدف افراد دارد؛ اگر هدف طلبه، تبلیغ و حضور در جامعه و پاسخ به نیازها باشد، حتما باید دانشگاه را هم تجربه کند چرا که حضور در حوزه برای معنویت و علم و معرفت آموزی و در دانشگاه، برای تقویت ارتباطات انسانی و شناخت مسائل و نیازهای جامعه ضرورت دارد و تجربه نیز نشان داده کسانی که در هر دو محیط حضور داشته اند موفق تر هستند».
سخت گیری، اجبار و تعصب جایی ندارد
نیک، با رد وجود خمودگی در فضای حوزه، شور و نشاط علمی و معنوی را از شاخص های بارز طلاب عنوان و تاکید می کند: «متاسفانه در افکار عمومی جامعه ذهنیت درستی از فضای حوزه علمیه وجود ندارد. طلاب با آگاهی و به انتخاب خود وارد حوزه شده، معارف اسلام را می آموزند و با آگاهی به شأن انسانی خود، الزاماتی را در زمینه های اخلاق، رفتار، تحصیل و پوشش رعایت می کنند.» این استاد حوزه و دانشگاه چشم انداز حوزه را کسب معرفت صحیح نسبت به آموزه های دینی و آموختن نحوه درست عمل کردن به آن ها عنوان می کند.شایان ذکر است اکنون تحصیل در حوزه علمیه در دو نظام آموزش بلندمدت(به منظور تربیت مجتهد) و سفیران هدایت(با هدف تربیت محقق، مدرس و مبلغ) امکان پذیر است.
آقایان دارای مقاطع سیکل نظام قدیم و دیپلم و پایه نهم دوره اول دبیرستان نظام جدید و خواهران در مقطع دیپلم می توانند در آزمون دوره بلند مدت و خواهران و برادران با مقطع تحصیلی دیپلم به بالا نیز می توانند در دوره سفیران هدایت، شرکت کنند. برای مقاطع بالاتر از کاردانی، نیاز به شرکت در آزمون کتبی نیست و تنها مرحله تحقیق و مصاحبه انجام می شود.
۰ ۰

طرز تهیه کیک و شیرینی

  1. قبلا فر را روی درجه ۳۵۰ درجه فارنهایت قرار دهید.
  2. خامه و شکر قنادی را در مخلوط کن تا به دست آمدن پودری یک دست با هم ترکیب کنید.
  3. پودر گردو را با آرد، نمک و بیکینگ پودر را با دور برعکس مخلوط کنید.
  4. زرده های تخم مرغ را با به صورت دستی یا با همزن، بزنید و روغن گردو را به آهستگی و مانند زمانی که مایونز درست می کنید، اضافه کنید. وقتی ترکیبی پایدار و یکنواخت به دست آمد، ماست را اضافه کنید و تا زمانی که یک دست شود، هم بزنید.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.